Ενορία Αγ. Νικολάου Σιναράδων
Το χωρίο μας, Σιναράδες Κέρκυρας
1.Οι Σιναράδες βρίσκονται στην περιοχή μέσης Κέρκυρας. Η μέση Κέρκυρα χωρίζεται στην πάνω Μέση που περιλαμβάνει τα χωριά από Πέλεκα μέχρι Άγιο Ματθαίο και την κάτω Μέση η οποία περιλαμβάνει το λιβάδι του “Ρόπα” με τα χωριά που βρίσκονται στην περιφέρειά του.
Το χωριό είναι χτισμένο κοντά στην θάλασσα στις πλαγιές των λόφων. Δεν διακρίνεται όμως από την θάλασσαΟ πληθυσμός του σήμερα ανέρχεται σε 2000 κατοίκους, μολονότι πολλοί κάτοικοι αναγκασμένοι από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης το εγκατέλειψαν κυρίως στην δεκαετία του 1950, βρίσκοντας οικονομικό καταφύγιο στα αστικά κέντρα.
XΡΟΝΟΛΟΓΙΑ
ΚΑΤΟΙΚΟΙ
1565 -234
1766 -686
1879 - 1.545
1953 - 2.125
1996 -2.000
2.ΙΣΤΟΡΙΑ: Το όνομα “Σιναράδες” δόθηκε μετά από πολλές τροποποιήσεις του. Αρχικά ονομάζονταν “ Αξιναράδες” λόγω των πολλών “τσαπαδόρων” (γεωργών), που υπήρχαν στο χωριό γιατί χρησιμοποιούσαν αξίνες ( τσαπιά). Με την πάροδο του χρόνου, απλά και μόνο για καλλίτερη προφορά αλλά και για μεγαλύτερη ομορφιά στην ακουστική, τροποποιήθηκε τελικά στο Σιναράδες που έχουμε μέχρι και σήμερα. Η ιστορία του χωριού αρχίζει από τα Βυζαντινά χρόνια. Τότε ήρθαν από την Νότια Ιταλία, οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού. Έζησαν στο χωριό περίπου μια χιλιετηρίδα αλλά το 15ο αιώνα εγκατέλειψαν το χωριό, μετανάστεψαν στις πόλεις και σιγά -σιγά το χωριό ερημώθηκε. Στα μέσα του ίδιου αιώνα κάτοικοι από τον Χάντακα της Κρήτης, ήρθαν στο νησί της Κέρκυρας και κάνοντας έρευνες ανακάλυψαν το ερειπωμένο χωριό. Έτσι έφεραν τις οικογένειες τους, εγκαταστάθηκαν στο χωριό, ξαναέφεραν την πρόοδο και του έδωσαν την σημερινή του μορφή. (Επώνυμα όπως Βασιλάκης, Δουκάκης και γενικά όσα έχουν την κατάληξη -άκης που φανερώνουν την Κρητική καταγωγή τους, υπάρχουν στο χωριό μας)Οι κάτοικοι των Σιναράδων ασχολούνται τα τελευταία 100 χρόνια (1860-1960) κυρίως με την ελαιοκαλλιέργεια και την αμπελοκαλλιέργεια. Επίσης καλλιεργούσαν πατάτες, καλαμπόκι, σιτάρι και λινάρι. Σποραδικά υπήρχαν και οπωροφόρα δένδρα, όπως αχλαδιές, συκιές, κυδωνιές, μπουρνελιές, αμυγδαλιές κ.α. Παράλληλα ασχολούνταν και με την κτηνοτροφία που ήταν μάλλον σπιτική και όχι επαγγελματική. Η απασχόληση με τη θάλασσα ήταν πολύ περιορισμένη. Η διαμόρφωση της παραλίας δεν ευνοούσε το ψάρεμα. Εδώ οι κάτοικοι χτυπούσαν τα ψάρια λαθραία με δυναμίτη κι είχαν ψάθινες σχεδίες ( παπυρέλες ) στα ρηχά.
3.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Ένα από τα χαρακτηριστικά του χωριού μας είναι και η πυκνή δόμηση που την επέβαλαν και λόγοι οικονομικοί αλλά κυρίως ο φόβος των θαλασσινών κουρσάρων (πειρατών).Οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα γραφικά κτίρια δίνουν την εικόνα του παραδοσιακού χωριού. Τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της ντόπιας αρχιτεκτονικής είναι οι καμπυλωτές κατωγόπορτες, τα “βόλτα” (στοές), οι στέγες με κορνίζες και με κεραμίδια σε χρώμα ώχρα βυζαντινού τύπου, τα πορτόνια με ανάγλυφα μάρμαρα και όμορφα σχέδια, οι εξωτερικές πέτρινες σκάλες που καταλήγουν σε μπόντζο( βεράντα) και συμπαγή πράσινα παραθυρόφυλλα και οι φουγάροι με καμπυλωτή στέγη. Τα ισόγεια σπίτια άλλοτε με κάποιους μικρούς βοηθητικούς χώρους, με τα βίας εξυπηρετούσαν τις άλλοτε πολυμελείς αγροτικές οικογένειες του χωριού.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στην εικόνα που παρουσιάζει το χωριό και στις ασχολίες των κατοίκων. Η ανάπτυξη του τουρισμού αύξησε κατά πολύ τα εισοδήματά τους, όμως άλλαξε το ρυθμό της ζωής τους και επέδρασε αρνητικά στο περιβάλλον, οικιστικό και φυσικό. Παρ’ όλα αυτά οι κάτοικοι των Σιναράδων είναι δεμένοι με τον τόπο τους, κρατούν πολλά από την πολιτιστική τους κληρονομιά και υποδέχονται φιλόξενα τους ξένους που περνούν από τα χωριά τους ή παραθερίζουν σ’ αυτά αποδίδοντας τα πιο καλύτερα συναισθήματα τους. Στο χωριό ξεχωρίζουν οι εκκλησίες με τα όμορφα καμπαναριά τους, με την εσωτερική απλή διακόσμηση και με τις εικόνες αξιόλογων αγιογράφων.Είναι τα κέντρα λατρείας, τέχνης, επικοινωνίας και τόποι προσευχής των κατοίκων. Η κατασκευή τους τοποθετείται στα τέλη του 15ου αιώνα μέχρι και τα νεότερα χρόνια. Οι εκκλησίες είναι οι εξής: ΄Αγιος Ιωάννης, Παναγία -Παντάνασσα, ΄Αγιος Νικόλαος, Εσταυρωμένος, ΄Αγιος Αθανάσιος, ΄Αγιοι Πάντες, Ευαγγελίστρα, Άγιος Θεόκτιστος , Ταξιαρχών (Μιχαήλ και Γαβριήλ), Κυρά-Δικιά, Δεχουμένες, Άγιος Σαραντίτης και Άγιος Γόρδης.
